Oorzaak
Femoro-Acetabulair Impingment (heup impingement) is een aandoening waarbij er teveel wrijving / inklemming ontstaat tussen de femurhals (de versmalling onder de kop van de heup) en het acetabulum (deel van het bekken waarin de heupkop beweegt). Dit kan aanleiding geven tot synovitis (ontsteking), een labrumscheur of een kraakbeenletsel. Het labrum is een bindweefselige ring rond het acetabulum.
Dit kan ontstaan ten gevolge van een abnormale vorm van de femurhals (CAM), een abnormale vorm van het acetabulum (PINCER) of beide (MIXED). (Zie onderstaande figuren - gearceerde zones).
Klachten ontstaan meestal na een trauma, soms al jaren geleden, waarbij een uitgesproken torsiemoment aanwezig was. Wanneer de klachten echter op latere leeftijd ontstaan, zijn deze meestal op degeneratieve basis ontstaan.
Symptomen
Vaak is er een mechanische pijn aanwezig in de liesregio. Pijn bij bepaalde bewegingen, Soms ook nachtelijke pijn en pijn in rust.
Diagnose en onderzoeken
De diagnose wordt vaak klinisch gesteld. Zij wordt bevestigd door een radiografie of eventueel een CT of NMR onderzoek.
Behandeling
Niet operatief
Een heupinfiltratie kan overwogen worden in een poging de ontstekingspijn (=synovitis) onder controle te krijgen. Vaak wordt deze infiltratie ook gebruikt als proeftherapie om het resultaat van een eventuele ingreep beter te kunnen voorspellen.
Operatief
Een heuparthroscopie biedt de mogelijkheid de verschillende structuren in beeld te brengen en de anatomie te verbeteren,met name de CAM en/of Pincer te verwijderen. Wanneer er een labrumscheur aanwezig is, wordt deze meestal verwijderd. In sommige gevallen kan bij jonge patiënten getracht worden dit te hechten.
Na een heupartroscopie gebruikt u gedurende een 2-tal weken best 2 krukken, waarbij de heup volledig mag belast worden. Kinesitherapie wordt ook onmiddellijk opgestart. De revalidatie bedraagt 6 tot 12 weken, afhankelijk van welke pathologie werd teruggevonden. Vooraleer sport volledig te kunnen hervatten, reken je best op een 3-tal maanden.
Mogelijke complicaties zoals infectie, wondprobleem, zenuwletsels, ... komen slechts zelden voor (<1%).